swołocz

Polish

Etymology

Borrowed from Russian сво́лочь (svóločʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsfɔ.wɔt͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔwɔt͡ʂ
• Syllabification: swo‧łocz

Noun

swołocz f

1. (derogatory) scumbag, scoundrel, asshole, lowlife
2. (derogatory) rabble, riffraff, mob (unruly group of people)

   Synonyms: bydło, dzicz, hołota, hultajstwo, motłoch, tałatajstwo, tłuszcza

Declension

Definition #1:

Declension of swołocz

	singular	plural
nominative	swołocz	swołocze
genitive	swołoczy	swołoczy
dative	swołoczy	swołoczom
accusative	swołocz	swołocze
instrumental	swołoczą	swołoczami
locative	swołoczy	swołoczach
vocative	swołoczy	swołocze

Definition #2:

Declension of swołocz

	singular
nominative	swołocz
genitive	swołoczy
dative	swołoczy
accusative	swołocz
instrumental	swołoczą
locative	swołoczy
vocative	swołoczy

Further reading

• swołocz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• swołocz in Polish dictionaries at PWN