Jump to content

superiectus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of superiaciō

Participle

[edit]

superiectus (feminine superiecta, neuter superiectum); first/second-declension participle

  1. thrown over, covered

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative superiectus superiecta superiectum superiectī superiectae superiecta
genitive superiectī superiectae superiectī superiectōrum superiectārum superiectōrum
dative superiectō superiectae superiectō superiectīs
accusative superiectum superiectam superiectum superiectōs superiectās superiecta
ablative superiectō superiectā superiectō superiectīs
vocative superiecte superiecta superiectum superiectī superiectae superiecta