Jump to content

succlamatus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of succlāmō

Participle

[edit]

succlāmātus (feminine succlāmāta, neuter succlāmātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative succlāmātus succlāmāta succlāmātum succlāmātī succlāmātae succlāmāta
genitive succlāmātī succlāmātae succlāmātī succlāmātōrum succlāmātārum succlāmātōrum
dative succlāmātō succlāmātae succlāmātō succlāmātīs
accusative succlāmātum succlāmātam succlāmātum succlāmātōs succlāmātās succlāmāta
ablative succlāmātō succlāmātā succlāmātō succlāmātīs
vocative succlāmāte succlāmāta succlāmātum succlāmātī succlāmātae succlāmāta