substytut

Polish

Etymology

Borrowed from French substitut.

Pronunciation

• IPA^(key): /supˈstɘ.tut/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘtut
• Syllabification: sub‧sty‧tut

Noun

substytut m inan

1. (literary) surrogate, substitute (replacement or stand-in for something that achieves a similar result or purpose)

   Synonyms: erzac, namiastka, surogat, zamiennik

Declension

Declension of substytut

	singular	plural
nominative	substytut	substytuty
genitive	substytutu	substytutów
dative	substytutowi	substytutom
accusative	substytut	substytuty
instrumental	substytutem	substytutami
locative	substytucie	substytutach
vocative	substytucie	substytuty

Noun

substytut m pers

1. (law) surrogate, substitute (person whom the proxy has authorized to replace him or her)

Declension

Declension of substytut

	singular	plural
nominative	substytut	substytuci/substytuty (deprecative)
genitive	substytuta	substytutów
dative	substytutowi	substytutom
accusative	substytuta	substytutów
instrumental	substytutem	substytutami
locative	substytucie	substytutach
vocative	substytucie	substytuci

Further reading

• substytut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• substytut in Polish dictionaries at PWN