subrusticus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From sub- + rūsticus (“rural, unrefined”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /subˈruːs.ti.kus/, [s̠ʊbˈruːs̠t̪ɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /subˈrus.ti.kus/, [subˈrust̪ikus]
Adjective
[edit]subrūsticus (feminine subrūstica, neuter subrūsticum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | subrūsticus | subrūstica | subrūsticum | subrūsticī | subrūsticae | subrūstica | |
genitive | subrūsticī | subrūsticae | subrūsticī | subrūsticōrum | subrūsticārum | subrūsticōrum | |
dative | subrūsticō | subrūsticae | subrūsticō | subrūsticīs | |||
accusative | subrūsticum | subrūsticam | subrūsticum | subrūsticōs | subrūsticās | subrūstica | |
ablative | subrūsticō | subrūsticā | subrūsticō | subrūsticīs | |||
vocative | subrūstice | subrūstica | subrūsticum | subrūsticī | subrūsticae | subrūstica |
References
[edit]- “subrusticus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers