Jump to content

subordinatus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of subōrdinō

Participle

[edit]

subōrdinātus (feminine subōrdināta, neuter subōrdinātum); first/second-declension participle

  1. subject to order, subordinated, placed into descending order of value etc

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative subōrdinātus subōrdināta subōrdinātum subōrdinātī subōrdinātae subōrdināta
genitive subōrdinātī subōrdinātae subōrdinātī subōrdinātōrum subōrdinātārum subōrdinātōrum
dative subōrdinātō subōrdinātae subōrdinātō subōrdinātīs
accusative subōrdinātum subōrdinātam subōrdinātum subōrdinātōs subōrdinātās subōrdināta
ablative subōrdinātō subōrdinātā subōrdinātō subōrdinātīs
vocative subōrdināte subōrdināta subōrdinātum subōrdinātī subōrdinātae subōrdināta