subjectief
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from French subjectif, from Latin subiectīvus. Equivalent to subject + -ief.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]subjectief (comparative subjectiever, superlative subjectiefst)
Declension
[edit]Declension of subjectief | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | subjectief | |||
inflected | subjectieve | |||
comparative | subjectiever | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | subjectief | subjectiever | het subjectiefst het subjectiefste | |
indefinite | m./f. sing. | subjectieve | subjectievere | subjectiefste |
n. sing. | subjectief | subjectiever | subjectiefste | |
plural | subjectieve | subjectievere | subjectiefste | |
definite | subjectieve | subjectievere | subjectiefste | |
partitive | subjectiefs | subjectievers | — |