subficiens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of subficiō.
Participle
[edit]subficiēns (genitive subficientis); third-declension one-termination participle
- Alternative form of sufficiens
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | subficiēns | subficientēs | subficientia | ||
Genitive | subficientis | subficientium | |||
Dative | subficientī | subficientibus | |||
Accusative | subficientem | subficiēns | subficientēs subficientīs |
subficientia | |
Ablative | subficiente subficientī1 |
subficientibus | |||
Vocative | subficiēns | subficientēs | subficientia |
1When used purely as an adjective.