subditivus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From subdō (“to substitute”) + -īvus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /sub.diˈtiː.u̯us/, [s̠ʊbd̪ɪˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sub.diˈti.vus/, [subd̪iˈt̪iːvus]
Adjective
[edit]subditīvus (feminine subditīva, neuter subditīvum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | subditīvus | subditīva | subditīvum | subditīvī | subditīvae | subditīva | |
genitive | subditīvī | subditīvae | subditīvī | subditīvōrum | subditīvārum | subditīvōrum | |
dative | subditīvō | subditīvae | subditīvō | subditīvīs | |||
accusative | subditīvum | subditīvam | subditīvum | subditīvōs | subditīvās | subditīva | |
ablative | subditīvō | subditīvā | subditīvō | subditīvīs | |||
vocative | subditīve | subditīva | subditīvum | subditīvī | subditīvae | subditīva |
References
[edit]- “subditivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “subditivus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- subditivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.