From Wiktionary, the free dictionary
- IPA(key): /subaɡˈtwaɾ/ [su.β̞aɣ̞ˈt̪waɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: su‧bac‧tuar
subactuar (first-person singular present subactúo, first-person singular preterite subactué, past participle subactuado)
- to underact
Selected combined forms of subactuar (u-ú alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
with infinitive subactuar
|
subactuarme
|
subactuarte
|
subactuarle, subactuarse
|
subactuarnos
|
subactuaros
|
subactuarles, subactuarse
|
subactuarme
|
subactuarte
|
subactuarlo, subactuarla, subactuarse
|
subactuarnos
|
subactuaros
|
subactuarlos, subactuarlas, subactuarse
|
with gerund subactuando
|
subactuándome
|
subactuándote
|
subactuándole, subactuándose
|
subactuándonos
|
subactuándoos
|
subactuándoles, subactuándose
|
subactuándome
|
subactuándote
|
subactuándolo, subactuándola, subactuándose
|
subactuándonos
|
subactuándoos
|
subactuándolos, subactuándolas, subactuándose
|
with informal second-person singular tú imperative subactúa
|
subactúame
|
subactúate
|
subactúale
|
subactúanos
|
not used
|
subactúales
|
subactúame
|
subactúate
|
subactúalo, subactúala
|
subactúanos
|
not used
|
subactúalos, subactúalas
|
with informal second-person singular vos imperative subactuá
|
subactuame
|
subactuate
|
subactuale
|
subactuanos
|
not used
|
subactuales
|
subactuame
|
subactuate
|
subactualo, subactuala
|
subactuanos
|
not used
|
subactualos, subactualas
|
with formal second-person singular imperative subactúe
|
subactúeme
|
not used
|
subactúele, subactúese
|
subactúenos
|
not used
|
subactúeles
|
subactúeme
|
not used
|
subactúelo, subactúela, subactúese
|
subactúenos
|
not used
|
subactúelos, subactúelas
|
with first-person plural imperative subactuemos
|
not used
|
subactuémoste
|
subactuémosle
|
subactuémonos
|
subactuémoos
|
subactuémosles
|
not used
|
subactuémoste
|
subactuémoslo, subactuémosla
|
subactuémonos
|
subactuémoos
|
subactuémoslos, subactuémoslas
|
with informal second-person plural imperative subactuad
|
subactuadme
|
not used
|
subactuadle
|
subactuadnos
|
subactuaos
|
subactuadles
|
subactuadme
|
not used
|
subactuadlo, subactuadla
|
subactuadnos
|
subactuaos
|
subactuadlos, subactuadlas
|
with formal second-person plural imperative subactúen
|
subactúenme
|
not used
|
subactúenle
|
subactúennos
|
not used
|
subactúenles, subactúense
|
subactúenme
|
not used
|
subactúenlo, subactúenla
|
subactúennos
|
not used
|
subactúenlos, subactúenlas, subactúense
|