suçüstü

Turkish

Etymology

From suç (“crime”) +‎ üst (“top, upper”) +‎ -ü (possessive suffix), literally “on (the) crime”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsut͡ʃ.ys.ty/
• Hyphenation: suç‧üs‧tü

Noun

suçüstü (definite accusative suçüstünü, plural suçüstüler)

1. (law) An act of catching someone red-handed.

   Synonyms: (dated) cürmümeşhut, (dated) meşhut suç

Adverb

suçüstü

1. In the act of wrongdoing, red-handed.

Derived terms

• suçüstü mahkemesi
• suçüstü yakalamak

 

Related terms

• insanlık suçu
• suç aleti
• suç işlemek
• yüz kızartıcı suç

 

Further reading

• “suçüstü”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “suçüstü”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4345