sturbowany

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stur.bɔˈva.nɘ/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [stur.bɔˈva.nɘ]

• Rhymes: -anɘ
• Syllabification: stur‧bo‧wa‧ny

Adjective

sturbowany (comparative bardziej sturbowany, superlative najbardziej sturbowany, no derived adverb)

1. (obsolete or dialectal, Przemyśl) Synonym of zmartwiony

Conjugation

Declension of sturbowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	sturbowany		sturbowana	sturbowane	sturbowani	sturbowane
genitive	sturbowanego		sturbowanej	sturbowanego	sturbowanych
dative	sturbowanemu		sturbowanej	sturbowanemu	sturbowanym
accusative	sturbowanego	sturbowany	sturbowaną	sturbowane	sturbowanych	sturbowane
instrumental	sturbowanym		sturbowaną	sturbowanym	sturbowanymi
locative	sturbowanym		sturbowanej	sturbowanym	sturbowanych

Participle

sturbowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of sturbować

Declension

Declension of sturbowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	sturbowany		sturbowana	sturbowane	sturbowani	sturbowane
genitive	sturbowanego		sturbowanej	sturbowanego	sturbowanych
dative	sturbowanemu		sturbowanej	sturbowanemu	sturbowanym
accusative	sturbowanego	sturbowany	sturbowaną	sturbowane	sturbowanych	sturbowane
instrumental	sturbowanym		sturbowaną	sturbowanym	sturbowanymi
locative	sturbowanym		sturbowanej	sturbowanym	sturbowanych

Further reading

• sturbować in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Saloni (1908) “sturbowany”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 341