stulti

Esperanto

Etymology

From stulta +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstulti]
• Rhymes: -ulti
• Hyphenation: stul‧ti

Verb

stulti (present stultas, past stultis, future stultos, conditional stultus, volitive stultu)

1. (intransitive) to be foolish, stupid

   Ĉu vi stultas? ― Are you stupid?

Conjugation

Conjugation of stulti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		stultas		stultis		stultos
active participle		stultanta	stultantaj	stultinta	stultintaj	stultonta	stultontaj
	acc.	stultantan	stultantajn	stultintan	stultintajn	stultontan	stultontajn
nominal active participle		stultanto	stultantoj	stultinto	stultintoj	stultonto	stultontoj
	acc.	stultanton	stultantojn	stultinton	stultintojn	stultonton	stultontojn
adverbial active participle		stultante		stultinte		stultonte

infinitive		stulti						imperative		stultu						conditional		stultus

Related terms

• stulta (“foolish, stupid”)
• stulte (“foolishly, stupidly”)
• stultumi (“to play the fool”)

Latin

Adjective

stultī

1. inflection of stultus:
   1. nominative/vocative masculine plural
   2. genitive masculine/neuter singular