stuitbeen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From stuit (tailbone) +‎ been (bone).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: stuit‧been

Noun

[edit]

stuitbeen n (plural stuitbenen or stuitbeenderen, diminutive stuitbeentje n)

  1. tailbone
    Het stuitbeen is het onderste deel van de wervelkolom, dat vaak wordt aangeduid als het staartbeen.
    The tailbone is the bottom part of the spine, often referred to as the coccyx.

Synonyms

[edit]