Jump to content

struchleć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ truchleć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

struchleć pf (imperfective truchleć)

  1. (intransitive) to become terrified with, to quake with fear
    Hypernyms: przerazić się, zlęknąć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of struchleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive struchleć
future tense 1st struchleję struchlejemy
2nd struchlejesz struchlejecie
3rd struchleje struchleją
impersonal struchleje się
past tense 1st struchlałem,
-(e)m struchlał
struchlałam,
-(e)m struchlała
struchlałom,
-(e)m struchlało
struchleliśmy,
-(e)śmy struchleli
struchlałyśmy,
-(e)śmy struchlały
2nd struchlałeś,
-(e)ś struchlał
struchlałaś,
-(e)ś struchlała
struchlałoś,
-(e)ś struchlało
struchleliście,
-(e)ście struchleli
struchlałyście,
-(e)ście struchlały
3rd struchlał struchlała struchlało struchleli struchlały
impersonal struchlano
conditional 1st struchlałbym,
bym struchlał
struchlałabym,
bym struchlała
struchlałobym,
bym struchlało
struchlelibyśmy,
byśmy struchleli
struchlałybyśmy,
byśmy struchlały
2nd struchlałbyś,
byś struchlał
struchlałabyś,
byś struchlała
struchlałobyś,
byś struchlało
struchlelibyście,
byście struchleli
struchlałybyście,
byście struchlały
3rd struchlałby,
by struchlał
struchlałaby,
by struchlała
struchlałoby,
by struchlało
struchleliby,
by struchleli
struchlałyby,
by struchlały
impersonal struchlano by
imperative 1st niech struchleję struchlejmy
2nd struchlej struchlejcie
3rd niech struchleje niech struchleją
anterior adverbial participle struchlawszy
verbal noun struchlenie

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • struchleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • struchleć in Polish dictionaries at PWN