struchleć

Polish

From s- +‎ truchleć.

struchleć pf (imperfective truchleć)

(intransitive) to become terrified with, to quake with fear
Hypernyms: przerazić się, zlęknąć się
(intransitive, Kielce) Synonym of uschnąć
Ten chory struchlał na ciele. ― This sick man has lost weight in his body.
(intransitive, Kielce) Synonym of zgnić
Smaty struchlały w ziemi. ― The rags have rotten in the ground.

Conjugation of struchleć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		struchleć
future tense	1^st	struchleję			struchlejemy
	2^nd	struchlejesz			struchlejecie
	3^rd	struchleje			struchleją
	impersonal	struchleje się
past tense	1^st	struchlałem, -(e)m struchlał	struchlałam, -(e)m struchlała	struchlałom, -(e)m struchlało	struchleliśmy, -(e)śmy struchleli	struchlałyśmy, -(e)śmy struchlały
	2^nd	struchlałeś, -(e)ś struchlał	struchlałaś, -(e)ś struchlała	struchlałoś, -(e)ś struchlało	struchleliście, -(e)ście struchleli	struchlałyście, -(e)ście struchlały
	3^rd	struchlał	struchlała	struchlało	struchleli	struchlały
	impersonal	struchlano
conditional	1^st	struchlałbym, bym struchlał	struchlałabym, bym struchlała	struchlałobym, bym struchlało	struchlelibyśmy, byśmy struchleli	struchlałybyśmy, byśmy struchlały
	2^nd	struchlałbyś, byś struchlał	struchlałabyś, byś struchlała	struchlałobyś, byś struchlało	struchlelibyście, byście struchleli	struchlałybyście, byście struchlały
	3^rd	struchlałby, by struchlał	struchlałaby, by struchlała	struchlałoby, by struchlało	struchleliby, by struchleli	struchlałyby, by struchlały
	impersonal	struchlano by
imperative	1^st	niech struchleję			struchlejmy
	2^nd	struchlej			struchlejcie
	3^rd	niech struchleje			niech struchleją
anterior adverbial participle		struchlawszy
verbal noun		struchlenie

(adjective):

(noun):