stropiony

Polish

Etymology

From stropić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /strɔˈpjɔ.nɘ/
• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: stro‧pio‧ny

Adjective

stropiony (comparative bardziej stropiony, superlative najbardziej stropiony, no derived adverb)

1. taken aback, confused, abashed

Declension

Declension of stropiony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	stropiony		stropiona	stropione	stropieni	stropione
genitive	stropionego		stropionej	stropionego	stropionych
dative	stropionemu		stropionej	stropionemu	stropionym
accusative	stropionego	stropiony	stropioną	stropione	stropionych	stropione
instrumental	stropionym		stropioną	stropionym	stropionymi
locative	stropionym		stropionej	stropionym	stropionych

Participle

stropiony (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of stropić

Further reading

• stropiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stropiony in Polish dictionaries at PWN