stronnictwo

Polish

Etymology

From stronnik +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /strɔnˈɲi.t͡stfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡stfɔ
• Syllabification: stron‧ni‧ctwo

Noun

stronnictwo n

1. (politics) club, group, faction, political party

Declension

Declension of stronnictwo

	singular	plural
nominative	stronnictwo	stronnictwa
genitive	stronnictwa	stronnictw
dative	stronnictwu	stronnictwom
accusative	stronnictwo	stronnictwa
instrumental	stronnictwem	stronnictwami
locative	stronnictwie	stronnictwach
vocative	stronnictwo	stronnictwa

Related terms

adjective

• stronniczy

 

adverb

• stronniczo

 

nouns

• stronniczka
• stronniczość
• stronnik

 

Further reading

• stronnictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stronnictwo in Polish dictionaries at PWN