strafbaar
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From straffen (“punish”) + -baar (“-able”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]strafbaar (comparative strafbaarder, superlative strafbaarst)
Declension
[edit]| Declension of strafbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | strafbaar | |||
| inflected | strafbare | |||
| comparative | strafbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | strafbaar | strafbaarder | het strafbaarst het strafbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | strafbare | strafbaardere | strafbaarste |
| n. sing. | strafbaar | strafbaarder | strafbaarste | |
| plural | strafbare | strafbaardere | strafbaarste | |
| definite | strafbare | strafbaardere | strafbaarste | |
| partitive | strafbaars | strafbaarders | — | |