stołownik
Polish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Noun
[edit]stołownik m pers (female equivalent stołowniczka)
- diner (someone who gets and eats meals somewhere)
- 2008 March 14, “Policja zatrzymała stołownika - recydywistę”, in Interia Wydarzenia[1], archived from the original on 2022-01-02:
- Policja zatrzymała stołownika - recydywistę. Policja zatrzymała 40-letniego mieszkańca Leszna, który stołował się w lokalach gastronomicznych i nie płacił za zjedzone potrawy.
- The police stopped a repeat-offending diner. The police stopped a 40-year-old resident of Leszno who dined at culinary establishments and didn't pay for the dishes he ate.
Declension
[edit]Declension of stołownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | stołownik | stołownicy/stołowniki (deprecative) |
| genitive | stołownika | stołowników |
| dative | stołownikowi | stołownikom |
| accusative | stołownika | stołowników |
| instrumental | stołownikiem | stołownikami |
| locative | stołowniku | stołownikach |
| vocative | stołowniku | stołownicy |
Further reading
[edit]- stołownik in Polish dictionaries at PWN