stichtelijk

Dutch

Etymology

From stichten (“to found, establish, preach”) +‎ -e- +‎ -lijk, calque of Latin aedificāns.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

stichtelijk (comparative stichtelijker, superlative stichtelijkst)

1. pious, edifying (in a religious sense), devotional

Declension

Declension of stichtelijk
uninflected	stichtelijk
inflected	stichtelijke
comparative	stichtelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		stichtelijk	stichtelijker	het stichtelijkst het stichtelijkste
indefinite	m./f. sing.	stichtelijke	stichtelijkere	stichtelijkste
	n. sing.	stichtelijk	stichtelijker	stichtelijkste
	plural	stichtelijke	stichtelijkere	stichtelijkste
definite		stichtelijke	stichtelijkere	stichtelijkste
partitive		stichtelijks	stichtelijkers	—

Derived terms

• stichtelijkheid