staroobrzędowiec

Polish

Etymology

From staro- +‎ obrzęd +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /sta.rɔ.ɔ.bʐɛnˈdɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: sta‧ro‧o‧brzę‧do‧wiec

Noun

staroobrzędowiec m pers

1. (Christianity) Old Believer

   Synonyms: starowier, starowierca

Declension

Declension of staroobrzędowiec

	singular	plural
nominative	staroobrzędowiec	staroobrzędowcy/staroobrzędowce (deprecative)
genitive	staroobrzędowca	staroobrzędowców
dative	staroobrzędowcowi	staroobrzędowcom
accusative	staroobrzędowca	staroobrzędowców
instrumental	staroobrzędowcem	staroobrzędowcami
locative	staroobrzędowcu	staroobrzędowcach
vocative	staroobrzędowcze	staroobrzędowcy

Further reading

• staroobrzędowiec in Polish dictionaries at PWN