staronowogrodzki

Polish

Etymology

From staro- (“old”) +‎ nowogrodzki.

Pronunciation

• IPA^(key): /sta.rɔ.nɔ.vɔˈɡrɔt͡s.ki/
• Rhymes: -ɔt͡ski
• Syllabification: sta‧ro‧no‧wo‧grodz‧ki

Adjective

staronowogrodzki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) Old Novgorodian

Declension

Declension of staronowogrodzki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	staronowogrodzki		staronowogrodzka	staronowogrodzkie	staronowogrodzcy	staronowogrodzkie
genitive	staronowogrodzkiego		staronowogrodzkiej	staronowogrodzkiego	staronowogrodzkich
dative	staronowogrodzkiemu		staronowogrodzkiej	staronowogrodzkiemu	staronowogrodzkim
accusative	staronowogrodzkiego	staronowogrodzki	staronowogrodzką	staronowogrodzkie	staronowogrodzkich	staronowogrodzkie
instrumental	staronowogrodzkim		staronowogrodzką	staronowogrodzkim	staronowogrodzkimi
locative	staronowogrodzkim		staronowogrodzkiej	staronowogrodzkim	staronowogrodzkich

Further reading

• staronowogrodzki in Polish dictionaries at PWN