starigi

See also: stariĝi

Esperanto

Etymology

From stari (“to be standing”) +‎ -igi (“to cause to be”).

Pronunciation

• IPA^(key): [staˈriɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: sta‧ri‧gi

Verb

starigi (present starigas, past starigis, future starigos, conditional starigus, volitive starigu)

1. (transitive) to put something in a vertical resting position, to stand something up

Conjugation

Conjugation of starigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		starigas		starigis		starigos
active participle		stariganta	starigantaj	stariginta	starigintaj	starigonta	starigontaj
	acc.	starigantan	starigantajn	starigintan	starigintajn	starigontan	starigontajn
passive participle		starigata	starigataj	starigita	starigitaj	starigota	starigotaj
	acc.	starigatan	starigatajn	starigitan	starigitajn	starigotan	starigotajn
nominal active participle		stariganto	starigantoj	stariginto	starigintoj	starigonto	starigontoj
	acc.	stariganton	starigantojn	stariginton	starigintojn	starigonton	starigontojn
nominal passive participle		starigato	starigatoj	starigito	starigitoj	starigoto	starigotoj
	acc.	starigaton	starigatojn	starigiton	starigitojn	starigoton	starigotojn
adverbial active participle		starigante		stariginte		starigonte
adverbial passive participle		starigate		starigite		starigote
		infinitive	starigi	imperative	starigu	conditional	starigus

Related terms

• stariĝi (“to stand up (yourself)”)