Jump to content

standaari

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

From Swedish standar.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstɑndɑːri/, [ˈs̠tɑ̝ndɑ̝ːri]
  • Rhymes: -ɑndɑːri
  • Hyphenation(key): stan‧daa‧ri

Noun

[edit]

standaari

  1. standard (flag)

Declension

[edit]
Inflection of standaari (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative standaari standaarit
genitive standaarin standaarien
partitive standaaria standaareja
illative standaariin standaareihin
singular plural
nominative standaari standaarit
accusative nom. standaari standaarit
gen. standaarin
genitive standaarin standaarien
partitive standaaria standaareja
inessive standaarissa standaareissa
elative standaarista standaareista
illative standaariin standaareihin
adessive standaarilla standaareilla
ablative standaarilta standaareilta
allative standaarille standaareille
essive standaarina standaareina
translative standaariksi standaareiksi
abessive standaaritta standaareitta
instructive standaarein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of standaari (Kotus type 5/risti, no gradation)

Further reading

[edit]