Jump to content

srucić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

srucić pf

  1. (transitive, Żywiec) Alternative form of zrzucić

Further reading

[edit]
  • Leon Rzeszowski (1891) “srucić”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 360