sromać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From srom +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /srɔmat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /srɔmat͡ɕ/

Verb

[edit]

sromać impf

  1. (reflexive with się, attested in Lesser Poland) to be ashamed
    Synonyms: sąmnieć się, stydać
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 34, 29:
      Zaploncze se y sromaycze se (erubescant et revereantur) pospolu, gisz se *weselo zlemu memu!
      [Zapłońcie sie i sromajcie sie (erubescant et revereantur) pospołu, jiż sie wiesielą złemu memu!]

Descendants

[edit]
  • Polish: sromać (archaic)

Further reading

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “sromać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish sromać. By surface analysis, srom +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsrɔ.mat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔmat͡ɕ
  • Syllabification: sro‧mać

Verb

[edit]

sromać impf

  1. (transitive, archaic) to abash, to embarrass, to shame
    Synonym: zawstydzać
  2. (reflexive with się, archaic) to be ashamed [with genitive ‘of something’]
    Synonym: wstydzić się

Conjugation

[edit]
Conjugation of sromać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sromać
present tense 1st sromam sromamy
2nd sromasz sromacie
3rd sroma sromają
impersonal sroma się
past tense 1st sromałem,
-(e)m sromał
sromałam,
-(e)m sromała
sromałom,
-(e)m sromało
sromaliśmy,
-(e)śmy sromali
sromałyśmy,
-(e)śmy sromały
2nd sromałeś,
-(e)ś sromał
sromałaś,
-(e)ś sromała
sromałoś,
-(e)ś sromało
sromaliście,
-(e)ście sromali
sromałyście,
-(e)ście sromały
3rd sromał sromała sromało sromali sromały
impersonal sromano
future tense 1st będę sromał,
będę sromać
będę sromała,
będę sromać
będę sromało,
będę sromać
będziemy sromali,
będziemy sromać
będziemy sromały,
będziemy sromać
2nd będziesz sromał,
będziesz sromać
będziesz sromała,
będziesz sromać
będziesz sromało,
będziesz sromać
będziecie sromali,
będziecie sromać
będziecie sromały,
będziecie sromać
3rd będzie sromał,
będzie sromać
będzie sromała,
będzie sromać
będzie sromało,
będzie sromać
będą sromali,
będą sromać
będą sromały,
będą sromać
impersonal będzie sromać się
conditional 1st sromałbym,
bym sromał
sromałabym,
bym sromała
sromałobym,
bym sromało
sromalibyśmy,
byśmy sromali
sromałybyśmy,
byśmy sromały
2nd sromałbyś,
byś sromał
sromałabyś,
byś sromała
sromałobyś,
byś sromało
sromalibyście,
byście sromali
sromałybyście,
byście sromały
3rd sromałby,
by sromał
sromałaby,
by sromała
sromałoby,
by sromało
sromaliby,
by sromali
sromałyby,
by sromały
impersonal sromano by
imperative 1st niech sromam sromajmy
2nd sromaj sromajcie
3rd niech sroma niech sromają
active adjectival participle sromający sromająca sromające sromający sromające
passive adjectival participle sromany sromana sromane sromani sromane
contemporary adverbial participle sromając
verbal noun sromanie

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
adjectives
nouns
verb

Further reading

[edit]