spreekwoordelijk

Dutch

Etymology

From spreekwoord +‎ -e- +‎ -lijk. Compare German sprichwörtlich.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌspreːkˈʋoːr.də.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: spreek‧woor‧de‧lijk

Adjective

spreekwoordelijk (comparative spreekwoordelijker, superlative spreekwoordelijkst)

1. proverbial

Declension

Declension of spreekwoordelijk
uninflected	spreekwoordelijk
inflected	spreekwoordelijke
comparative	spreekwoordelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		spreekwoordelijk	spreekwoordelijker	het spreekwoordelijkst het spreekwoordelijkste
indefinite	m./f. sing.	spreekwoordelijke	spreekwoordelijkere	spreekwoordelijkste
	n. sing.	spreekwoordelijk	spreekwoordelijker	spreekwoordelijkste
	plural	spreekwoordelijke	spreekwoordelijkere	spreekwoordelijkste
definite		spreekwoordelijke	spreekwoordelijkere	spreekwoordelijkste
partitive		spreekwoordelijks	spreekwoordelijkers	—

Derived terms

• spreekwoordelijkheid