spokrewniony

Polish

Etymology

From spokrewnić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔ.krɛvˈɲɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: spo‧krew‧nio‧ny

Adjective

spokrewniony (not comparable, no derived adverb)

1. related, akin

Declension

Declension of spokrewniony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	spokrewniony		spokrewniona	spokrewnione	spokrewnieni	spokrewnione
genitive	spokrewnionego		spokrewnionej	spokrewnionego	spokrewnionych
dative	spokrewnionemu		spokrewnionej	spokrewnionemu	spokrewnionym
accusative	spokrewnionego	spokrewniony	spokrewnioną	spokrewnione	spokrewnionych	spokrewnione
instrumental	spokrewnionym		spokrewnioną	spokrewnionym	spokrewnionymi
locative	spokrewnionym		spokrewnionej	spokrewnionym	spokrewnionych

Participle

spokrewniony (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of spokrewnić

Further reading

• spokrewniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spokrewniony in Polish dictionaries at PWN