spojrzeć

Polish

Etymology

From s- +‎ pojrzeć.^[1]^[2] First attested in the 16th century.^[3]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈspɔj.ʐɛt͡ɕ/

(Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /ˈspɔj.r̝ɛt͡ɕ/, (17^th–18^th c.) /ˈspɔj.ʐɛt͡ɕ/

Audio 1: (file)
Audio 2: (file)
Rhymes: -ɔjʐɛt͡ɕ
Syllabification: spoj‧rzeć

Verb

spojrzeć pf (imperfective spoglądać)

(intransitive) to look, to look at (to direct one's gaze at shortly) [with na (+ accusative) ‘at whom/what’], [with w (+ accusative) ‘into/at what’], [with po (+ locative) ‘around what’]
Synonym: spoglądnąć
(intransitive) to look, to look at (to analyze and assess) [with na (+ accusative) ‘at what’]
Synonym: spoglądnąć
(reflexive with się, colloquial, expressive) to look, to look at (to direct one's gaze at shortly) [with na (+ accusative) ‘at whom/what’], [with w (+ accusative) ‘into/at what’]
Synonym: spoglądnąć się
(reflexive with się, colloquial, expressive) to look, to look at (to analyze and assess)
Synonym: spoglądnąć się

Conjugation

Conjugation of spojrzeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spojrzeć
future tense	1^st	spojrzę			spojrzymy
	2^nd	spojrzysz			spojrzycie
	3^rd	spojrzy			spojrzą
	impersonal	spojrzy się
past tense	1^st	spojrzałem, -(e)m spojrzał	spojrzałam, -(e)m spojrzała	spojrzałom, -(e)m spojrzało	spojrzeliśmy, -(e)śmy spojrzeli	spojrzałyśmy, -(e)śmy spojrzały
	2^nd	spojrzałeś, -(e)ś spojrzał	spojrzałaś, -(e)ś spojrzała	spojrzałoś, -(e)ś spojrzało	spojrzeliście, -(e)ście spojrzeli	spojrzałyście, -(e)ście spojrzały
	3^rd	spojrzał	spojrzała	spojrzało	spojrzeli	spojrzały
	impersonal	spojrzano
conditional	1^st	spojrzałbym, bym spojrzał	spojrzałabym, bym spojrzała	spojrzałobym, bym spojrzało	spojrzelibyśmy, byśmy spojrzeli	spojrzałybyśmy, byśmy spojrzały
	2^nd	spojrzałbyś, byś spojrzał	spojrzałabyś, byś spojrzała	spojrzałobyś, byś spojrzało	spojrzelibyście, byście spojrzeli	spojrzałybyście, byście spojrzały
	3^rd	spojrzałby, by spojrzał	spojrzałaby, by spojrzała	spojrzałoby, by spojrzało	spojrzeliby, by spojrzeli	spojrzałyby, by spojrzały
	impersonal	spojrzano by
imperative	1^st	niech spojrzę			spójrzmy
	2^nd	spójrz			spójrzcie
	3^rd	niech spojrzy			niech spojrzą
anterior adverbial participle		spojrzawszy
verbal noun		spojrzenie

Derived terms

nouns

spojrzenie

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), spojrzeć is one of the most used words in Polish, appearing 2 times in scientific texts, 1 time in news, 5 times in essays, 52 times in fiction, and 18 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 72 times, making it the 831st most common word in a corpus of 500,000 words.^[4]

References

^ Boryś, Wiesław (2005) “spojrzeć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
^ Mańczak, Witold (2017) “spojrzeć”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spojrzeć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
^ Ida Kurcz (1990) “spojrzeć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 546