Jump to content

społu

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

    Univerbation of z- +‎ połu. First attested in 1399.

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): (10th–15th CE) /spɔɫu/
    • IPA(key): (15th CE) /spɔɫu/

    Adverb

    [edit]

    społu

    1. (attested in Greater Poland) together (along with others)
      • 1960 [1399], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 109, Pyzdry:
        Manek ne sluboval za to zito tym ludzem na Slupy, dze v nego spolu orali
        [Maniek nie ślubował za to żyto tym ludziem na Słupi, [g]dzie u niego społu orali]
    2. (attested in Lesser Poland) mutually (to one another)
      • 1950 [c. 1425], Jan Janów, editor, Najstarsze szczątki ewangeliarza polskiego, Krakow, page 41:
        Dwa z uczennykow... gydechu do mesta..., thedy moluili spolu (ad invicem Luc 24, 14) o tem o ffsem, ges to sø stalo
        [Dwa z uczennikow... jidechu do miesta..., tedy mołwili społu (ad invicem Luc 24, 14) o tem o wszem, jeż to się stało]

    Descendants

    [edit]
    • Polish: społu

    References

    [edit]
    • Boryś, Wiesław (2005) “pospołu”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
    • Mańczak, Witold (2017) “pospołu”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “społu”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    [edit]

    Etymology

    [edit]

      Inherited from Old Polish społu. By surface analysis, univerbation of z- +‎ połu.

      Pronunciation

      [edit]
       
      • Rhymes: -ɔwu
      • Syllabification: spo‧łu

      Adverb

      [edit]

      społu (not comparable)

      1. (obsolete) commonly, jointly
        Synonym: społem
      2. (Żywiec) Synonym of razem

      Further reading

      [edit]
      • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “społu”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
      • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “społu”, in Słownik języka polskiego
      • Aleksander Zdanowicz (1861) “społu”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
      • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “społu”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 215
      • Leon Rzeszowski (1891) “społu”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 360