spinka

See also: spinká, spinką, and špinka

Polish

Etymology

From spinać +‎ -ka.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈspin.ka/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈspiŋ.ka]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inka
• Syllabification: spin‧ka

Noun

spinka f (diminutive spineczka)

1. fastener
2. hairslide
3. (Przemyśl) top beam of a frame

   Synonym: płatew

Declension

Declension of spinka

	singular	plural
nominative	spinka	spinki
genitive	spinki	spinek
dative	spince	spinkom
accusative	spinkę	spinki
instrumental	spinką	spinkami
locative	spince	spinkach
vocative	spinko	spinki

Further reading

• spinka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spinka in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Saloni (1908) “spinka”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 341