From s- + pić.
- IPA(key): /ˈspit͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ɕ
- Syllabification: spić
spić pf (imperfective spijać)
- (transitive) to drink the upper part of a liquid
- (transitive) to inebriate, to make drunk
- Synonym: upić
- (reflexive with się) to get drunk
- Synonyms: see Thesaurus:pić
Conjugation of spić pf
|
spić
|
spiję
|
spijemy
|
spijesz
|
spijecie
|
spije
|
spiją
|
spije się
|
spiłem, -(e)m spił
|
spiłam, -(e)m spiła
|
spiłom, -(e)m spiło
|
spiliśmy, -(e)śmy spili
|
spiłyśmy, -(e)śmy spiły
|
spiłeś, -(e)ś spił
|
spiłaś, -(e)ś spiła
|
spiłoś, -(e)ś spiło
|
spiliście, -(e)ście spili
|
spiłyście, -(e)ście spiły
|
spił
|
spiła
|
spiło
|
spili
|
spiły
|
spito
|
spiłbym, bym spił
|
spiłabym, bym spiła
|
spiłobym, bym spiło
|
spilibyśmy, byśmy spili
|
spiłybyśmy, byśmy spiły
|
spiłbyś, byś spił
|
spiłabyś, byś spiła
|
spiłobyś, byś spiło
|
spilibyście, byście spili
|
spiłybyście, byście spiły
|
spiłby, by spił
|
spiłaby, by spiła
|
spiłoby, by spiło
|
spiliby, by spili
|
spiłyby, by spiły
|
spito by
|
niech spiję
|
spijmy
|
spij
|
spijcie
|
niech spije
|
niech spiją
|
spity
|
spita
|
spite
|
spici
|
spite
|
spiwszy
|
spicie
|
- spić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spić in Polish dictionaries at PWN