speszyć

Polish

Etymology

From s- +‎ peszyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɛ.ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛʂɘt͡ɕ
• Syllabification: spe‧szyć

Verb

speszyć pf (imperfective peszyć)

1. (transitive) to disconcert, to abash, to embarrass
2. (reflexive with się) to get embarrassed, to get disconcerted

Conjugation

Conjugation of speszyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		speszyć
future tense	1st	speszę			speszymy
	2nd	speszysz			speszycie
	3rd	speszy			speszą
	impersonal	speszy się
past tense	1st	speszyłem, -(e)m speszył	speszyłam, -(e)m speszyła	speszyłom, -(e)m speszyło	speszyliśmy, -(e)śmy speszyli	speszyłyśmy, -(e)śmy speszyły
	2nd	speszyłeś, -(e)ś speszył	speszyłaś, -(e)ś speszyła	speszyłoś, -(e)ś speszyło	speszyliście, -(e)ście speszyli	speszyłyście, -(e)ście speszyły
	3rd	speszył	speszyła	speszyło	speszyli	speszyły
	impersonal	speszono
conditional	1st	speszyłbym, bym speszył	speszyłabym, bym speszyła	speszyłobym, bym speszyło	speszylibyśmy, byśmy speszyli	speszyłybyśmy, byśmy speszyły
	2nd	speszyłbyś, byś speszył	speszyłabyś, byś speszyła	speszyłobyś, byś speszyło	speszylibyście, byście speszyli	speszyłybyście, byście speszyły
	3rd	speszyłby, by speszył	speszyłaby, by speszyła	speszyłoby, by speszyło	speszyliby, by speszyli	speszyłyby, by speszyły
	impersonal	speszono by
imperative	1st	niech speszę			speszmy
	2nd	spesz			speszcie
	3rd	niech speszy			niech speszą
passive adjectival participle		speszony	speszona	speszone	speszeni	speszone
anterior adverbial participle		speszywszy
verbal noun		speszenie

Further reading

• speszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• speszyć in Polish dictionaries at PWN