speniać

Polish

Etymology

From s- +‎ peniać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɛ.ɲat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛɲat͡ɕ
• Syllabification: spe‧niać

Verb

speniać pf (imperfective peniać)

1. (intransitive or reflexive with się, colloquial) to chicken out, to wimp out, to wuss out

   Synonyms: see Thesaurus:bać się

Conjugation

Conjugation of speniać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		speniać
future tense	1st	speniam			speniamy
	2nd	speniasz			speniacie
	3rd	spenia			speniają
	impersonal	spenia się
past tense	1st	speniałem, -(e)m speniał	speniałam, -(e)m speniała	speniałom, -(e)m speniało	spenialiśmy, -(e)śmy speniali	speniałyśmy, -(e)śmy speniały
	2nd	speniałeś, -(e)ś speniał	speniałaś, -(e)ś speniała	speniałoś, -(e)ś speniało	spenialiście, -(e)ście speniali	speniałyście, -(e)ście speniały
	3rd	speniał	speniała	speniało	speniali	speniały
	impersonal	speniano
conditional	1st	speniałbym, bym speniał	speniałabym, bym speniała	speniałobym, bym speniało	spenialibyśmy, byśmy speniali	speniałybyśmy, byśmy speniały
	2nd	speniałbyś, byś speniał	speniałabyś, byś speniała	speniałobyś, byś speniało	spenialibyście, byście speniali	speniałybyście, byście speniały
	3rd	speniałby, by speniał	speniałaby, by speniała	speniałoby, by speniało	spenialiby, by speniali	speniałyby, by speniały
	impersonal	speniano by
imperative	1st	niech speniam			speniajmy
	2nd	speniaj			speniajcie
	3rd	niech spenia			niech speniają
anterior adverbial participle		speniawszy
verbal noun		spenianie

Related terms

noun

• peniak

 

Further reading

• speniać in Polish dictionaries at PWN