spacja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin spatium.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspa.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: spa‧cja

Noun

spacja f

1. space (gap between written characters, lines etc.)
2. (typography) space (piece of metal type used to separate words, cast lower than other type so as not to take ink, especially one that is narrower than one en)
3. (computing) space bar

Declension

Declension of spacja

	singular	plural
nominative	spacja	spacje
genitive	spacji	spacji/spacyj (archaic)
dative	spacji	spacjom
accusative	spację	spacje
instrumental	spacją	spacjami
locative	spacji	spacjach
vocative	spacjo	spacje

Derived terms

(verb):

• spacjować

Further reading

• spacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spacja in Polish dictionaries at PWN