spałować

Polish

Etymology

From s- +‎ pałować.

Pronunciation

• IPA^(key): /spaˈwɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: spa‧ło‧wać

Verb

spałować pf (imperfective pałować)

1. (transitive, colloquial) to club (to hit with a club)

Conjugation

Conjugation of spałować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spałować
future tense	1st	spałuję			spałujemy
	2nd	spałujesz			spałujecie
	3rd	spałuje			spałują
	impersonal	spałuje się
past tense	1st	spałowałem, -(e)m spałował	spałowałam, -(e)m spałowała	spałowałom, -(e)m spałowało	spałowaliśmy, -(e)śmy spałowali	spałowałyśmy, -(e)śmy spałowały
	2nd	spałowałeś, -(e)ś spałował	spałowałaś, -(e)ś spałowała	spałowałoś, -(e)ś spałowało	spałowaliście, -(e)ście spałowali	spałowałyście, -(e)ście spałowały
	3rd	spałował	spałowała	spałowało	spałowali	spałowały
	impersonal	spałowano
conditional	1st	spałowałbym, bym spałował	spałowałabym, bym spałowała	spałowałobym, bym spałowało	spałowalibyśmy, byśmy spałowali	spałowałybyśmy, byśmy spałowały
	2nd	spałowałbyś, byś spałował	spałowałabyś, byś spałowała	spałowałobyś, byś spałowało	spałowalibyście, byście spałowali	spałowałybyście, byście spałowały
	3rd	spałowałby, by spałował	spałowałaby, by spałowała	spałowałoby, by spałowało	spałowaliby, by spałowali	spałowałyby, by spałowały
	impersonal	spałowano by
imperative	1st	niech spałuję			spałujmy
	2nd	spałuj			spałujcie
	3rd	niech spałuje			niech spałują
passive adjectival participle		spałowany	spałowana	spałowane	spałowani	spałowane
anterior adverbial participle		spałowawszy
verbal noun		spałowanie

Related terms

(nouns):

• pała
• pałeczka
• pałka

Further reading

• spałować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spałować in Polish dictionaries at PWN