spłonąć

Polish

Etymology

From s- +‎ płonąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspwɔ.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: spło‧nąć

Verb

spłonąć pf (imperfective płonąć)

1. (intransitive) to burn, to be on fire
2. (intransitive, figuratively) to burn, to be hot, to blush (e.g. due to shame or embarrassment)
3. (intransitive) to burn, to feel intensely

Conjugation

Conjugation of spłonąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spłonąć
future tense	1st	spłonę			spłoniemy
	2nd	spłoniesz			spłoniecie
	3rd	spłonie			spłoną
	impersonal	spłonie się
past tense	1st	spłonąłem, -(e)m spłonął	spłonęłam, -(e)m spłonęła	spłonęłom, -(e)m spłonęło	spłonęliśmy, -(e)śmy spłonęli	spłonęłyśmy, -(e)śmy spłonęły
	2nd	spłonąłeś, -(e)ś spłonął	spłonęłaś, -(e)ś spłonęła	spłonęłoś, -(e)ś spłonęło	spłonęliście, -(e)ście spłonęli	spłonęłyście, -(e)ście spłonęły
	3rd	spłonął	spłonęła	spłonęło	spłonęli	spłonęły
	impersonal	spłonięto
conditional	1st	spłonąłbym, bym spłonął	spłonęłabym, bym spłonęła	spłonęłobym, bym spłonęło	spłonęlibyśmy, byśmy spłonęli	spłonęłybyśmy, byśmy spłonęły
	2nd	spłonąłbyś, byś spłonął	spłonęłabyś, byś spłonęła	spłonęłobyś, byś spłonęło	spłonęlibyście, byście spłonęli	spłonęłybyście, byście spłonęły
	3rd	spłonąłby, by spłonął	spłonęłaby, by spłonęła	spłonęłoby, by spłonęło	spłonęliby, by spłonęli	spłonęłyby, by spłonęły
	impersonal	spłonięto by
imperative	1st	niech spłonę			spłońmy
	2nd	spłoń			spłońcie
	3rd	niech spłonie			niech spłoną
anterior adverbial participle		spłonąwszy
verbal noun		spłonięcie

Further reading

• spłonąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spłonąć in Polish dictionaries at PWN