spęd

See also: sped

Polish

Etymology

Deverbal of spędzić.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈspɛnt/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈspɛnt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt
• Syllabification: spęd

Noun

spęd m inan

1. drive (an act of driving animals forward)
2. (colloquial) assembly (a congregation of people in one place)

   Synonym: zgromadzenie

3. (Kielce) Synonym of sposobność

   Spędu nie mám iść do kumoski. ― I don't have the opportunity to go to my friend's place.

Declension

Declension of spęd

	singular	plural
nominative	spęd	spędy
genitive	spędu	spędów
dative	spędowi	spędom
accusative	spęd	spędy
instrumental	spędem	spędami
locative	spędzie	spędach
vocative	spędzie	spędy

Related terms

(adjective):

• spędowy

(nouns):

• spędowisko
• spędzanie
• spędzenie

(verbs):

• spędzać
• spędzić

Further reading

• spęd in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Siarkowski (1891) “spędu nie mám iść do kumoski”, in “Słowniczek gwary ludowej z okolic Pińczowa”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, page 339