spóźnienie

Polish

Etymology

From spóźnić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /spuʑˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: spóź‧nie‧nie

Noun

spóźnienie n

1. (uncountable) verbal noun of spóźnić
2. (countable) delay, lag (period of time before an event occurs)

   Synonyms: obsuwa, opóźnienie

Declension

Declension of spóźnienie

	singular	plural
nominative	spóźnienie	spóźnienia
genitive	spóźnienia	spóźnień
dative	spóźnieniu	spóźnieniom
accusative	spóźnienie	spóźnienia
instrumental	spóźnieniem	spóźnieniami
locative	spóźnieniu	spóźnieniach
vocative	spóźnienie	spóźnienia

Related terms

(adjectives):

• spóźniony

(verbs):

• spóźniać impf
• spóźnić pf

Further reading

• spóźnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spóźnienie in Polish dictionaries at PWN