spáin

See also: spàin, Spain, and 'spáin

Icelandic

Noun

spáin

1. definite nominative singular of spá

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /spˠɑːnʲ/

Verb

spáin (present analytic spánann, future analytic spánfaidh, verbal noun spáint, past participle spánta)

1. Cois Fharraige form of taispeáin

Conjugation

conjugation of spáin (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	spánaim	spánann tú; spánair†	spánann sé, sí	spánaimid	spánann sibh	spánann siad; spánaid†	a spánann; a spánas	spántar
	past	spáin mé; spánas	spáin tú; spánais	spáin sé, sí	spánamar; spáin muid	spáin sibh; spánabhair	spáin siad; spánadar	a spáin / ar spáin*	spánadh
	past habitual	spánainn	spántá	spánadh sé, sí	spánaimis; spánadh muid	spánadh sibh	spánaidís; spánadh siad	a spánadh / a spánadh*	spántaí
future		spánfaidh mé; spánfad	spánfaidh tú; spánfair†	spánfaidh sé, sí	spánfaimid; spánfaidh muid	spánfaidh sibh	spánfaidh siad; spánfaid†	a spánfaidh; a spánfas	spánfar
conditional		spánfainn	spánfá	spánfadh sé, sí	spánfaimis; spánfadh muid	spánfadh sibh	spánfaidís; spánfadh siad	a spánfadh / a spánfadh*	spánfaí
subjunctive	present	go spána mé; go spánad†	go spána tú; go spánair†	go spána sé, sí	go spánaimid; go spána muid	go spána sibh	go spána siad; go spánaid†	—	go spántar
	past	dá spánainn	dá spántá	dá spánadh sé, sí	dá spánaimis; dá spánadh muid	dá spánadh sibh	dá spánaidís; dá spánadh siad	—	dá spántaí
imperative		spánaim	spáin	spánadh sé, sí	spánaimis	spánaigí; spánaidh†	spánaidís	—	spántar
verbal noun		spáint
past participle		spánta

* indirect relative
† archaic or dialect form