sorgere

Italian

Alternative forms

• surgere (archaic or poetic)

Etymology

From Latin surgere (“to get up, arise”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsor.d͡ʒe.re/, /ˈsɔr.d͡ʒe.re/
• Rhymes: -ordʒere, -ɔrdʒere
• Hyphenation: sór‧ge‧re, sòr‧ge‧re

• Audio:

  (file)

Verb

sórgere or sòrgere (first-person singular present sórgo or sòrgo, first-person singular past historic sórsi or sòrsi, past participle sórto or sòrto, auxiliary èssere) (intransitive)

1. to rise
2. to arise

Conjugation

    Conjugation of sórgere or sòrgere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)

infinitive	sórgere, sòrgere
auxiliary verb		èssere	gerund		sorgèndo
present participle		sorgènte	past participle		sórto, sòrto
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	sórgo, sòrgo	sórgi, sòrgi	sórge, sòrge	sorgiàmo	sorgéte	sórgono, sòrgono
imperfect	sorgévo	sorgévi	sorgéva	sorgevàmo	sorgevàte	sorgévano
past historic	sórsi, sòrsi	sorgésti	sórse, sòrse	sorgémmo	sorgéste	sórsero, sòrsero
future	sorgerò	sorgerài	sorgerà	sorgerémo	sorgeréte	sorgerànno
conditional	sorgerèi	sorgerésti	sorgerèbbe, sorgerébbe	sorgerémmo	sorgeréste	sorgerèbbero, sorgerébbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	sórga, sòrga	sórga, sòrga	sórga, sòrga	sorgiàmo	sorgiàte	sórgano, sòrgano
imperfect	sorgéssi	sorgéssi	sorgésse	sorgéssimo	sorgéste	sorgéssero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
		sórgi, sòrgi	sórga, sòrga	sorgiàmo	sorgéte	sórgano, sòrgano
negative imperative		non sórgere, non sòrgere	non sórga, non sòrga	non sorgiàmo	non sorgéte	non sórgano, non sòrgano

Related terms

• sorgenza
• sorgitore

Noun

sorgere m (invariable)

1. rising (of the sun, etc.)