sonigi

Esperanto

Etymology

From soni +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): [sonˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: son‧i‧gi

Verb

sonigi (present sonigas, past sonigis, future sonigos, conditional sonigus, volitive sonigu)

1. (transitive) to cause (something) to make noise

Conjugation

Conjugation of sonigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		sonigas		sonigis		sonigos
active participle		soniganta	sonigantaj	soniginta	sonigintaj	sonigonta	sonigontaj
	acc.	sonigantan	sonigantajn	sonigintan	sonigintajn	sonigontan	sonigontajn
passive participle		sonigata	sonigataj	sonigita	sonigitaj	sonigota	sonigotaj
	acc.	sonigatan	sonigatajn	sonigitan	sonigitajn	sonigotan	sonigotajn
nominal active participle		soniganto	sonigantoj	soniginto	sonigintoj	sonigonto	sonigontoj
	acc.	soniganton	sonigantojn	soniginton	sonigintojn	sonigonton	sonigontojn
nominal passive participle		sonigato	sonigatoj	sonigito	sonigitoj	sonigoto	sonigotoj
	acc.	sonigaton	sonigatojn	sonigiton	sonigitojn	sonigoton	sonigotojn
adverbial active participle		sonigante		soniginte		sonigonte
adverbial passive participle		sonigate		sonigite		sonigote

infinitive		sonigi						imperative		sonigu						conditional		sonigus