From Wiktionary, the free dictionary
From solad + -aigh.
soladaigh (present analytic soladaíonn, future analytic soladóidh, verbal noun soladú, past participle soladaithe)
- (transitive, intransitive) to solidify
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
soladaím
|
soladaíonn tú; soladaír†
|
soladaíonn sé, sí
|
soladaímid; soladaíonn muid
|
soladaíonn sibh
|
soladaíonn siad; soladaíd†
|
a sholadaíonn; a sholadaíos / a soladaíonn*
|
soladaítear
|
past
|
sholadaigh mé; sholadaíos
|
sholadaigh tú; sholadaís
|
sholadaigh sé, sí
|
sholadaíomar; sholadaigh muid
|
sholadaigh sibh; sholadaíobhair
|
sholadaigh siad; sholadaíodar
|
a sholadaigh / ar sholadaigh*
|
soladaíodh
|
past habitual
|
sholadaínn / soladaínn‡‡
|
sholadaíteá / soladaíteᇇ
|
sholadaíodh sé, sí / soladaíodh sé, s퇇
|
sholadaímis; sholadaíodh muid / soladaímis‡‡; soladaíodh muid‡‡
|
sholadaíodh sibh / soladaíodh sibh‡‡
|
sholadaídís; sholadaíodh siad / soladaídís‡‡; soladaíodh siad‡‡
|
a sholadaíodh / a soladaíodh*
|
sholadaítí / soladaít퇇
|
future
|
soladóidh mé; soladód; soladóchaidh mé†
|
soladóidh tú; soladóir†; soladóchaidh tú†
|
soladóidh sé, sí; soladóchaidh sé, sí†
|
soladóimid; soladóidh muid; soladóchaimid†; soladóchaidh muid†
|
soladóidh sibh; soladóchaidh sibh†
|
soladóidh siad; soladóid†; soladóchaidh siad†
|
a sholadóidh; a sholadós; a sholadóchaidh†; a sholadóchas† / a soladóidh*; a soladóchaidh*†
|
soladófar; soladóchar†
|
conditional
|
sholadóinn; sholadóchainn† / soladóinn‡‡; soladóchainn†‡‡
|
sholadófá; sholadóchthᆠ/ soladófᇇ; soladóchthᆇ‡
|
sholadódh sé, sí; sholadóchadh sé, sí† / soladódh sé, s퇇; soladóchadh sé, s톇‡
|
sholadóimis; sholadódh muid; sholadóchaimis†; sholadóchadh muid† / soladóimis‡‡; soladódh muid‡‡; soladóchaimis†‡‡; soladóchadh muid†‡‡
|
sholadódh sibh; sholadóchadh sibh† / soladódh sibh‡‡; soladóchadh sibh†‡‡
|
sholadóidís; sholadódh siad; sholadóchadh siad† / soladóidís‡‡; soladódh siad‡‡; soladóchadh siad†‡‡
|
a sholadódh; a sholadóchadh† / a soladódh*; a soladóchadh*†
|
sholadófaí; sholadóchthaí† / soladófa퇇; soladóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go soladaí mé; go soladaíod†
|
go soladaí tú; go soladaír†
|
go soladaí sé, sí
|
go soladaímid; go soladaí muid
|
go soladaí sibh
|
go soladaí siad; go soladaíd†
|
—
|
go soladaítear
|
past
|
dá soladaínn
|
dá soladaíteá
|
dá soladaíodh sé, sí
|
dá soladaímis; dá soladaíodh muid
|
dá soladaíodh sibh
|
dá soladaídís; dá soladaíodh siad
|
—
|
dá soladaítí
|
imperative
|
soladaím
|
soladaigh
|
soladaíodh sé, sí
|
soladaímis
|
soladaígí; soladaídh†
|
soladaídís
|
—
|
soladaítear
|
verbal noun
|
soladú
|
past participle
|
soladaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
See the etymology of the corresponding lemma form.
soladaigh
- inflection of soladach:
- masculine vocative/genitive singular
- (archaic or dialectal) feminine dative singular
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.