snurka

Norwegian Nynorsk

Verb

snurka (present tense snurkar, past tense snurka, past participle snurka, passive infinitive snurkast, present participle snurkande, imperative snurka/snurk)

1. Alternative form of snurke

Polish

Etymology

From sznur +‎ -ka.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ˈsnur.ka/

Noun

snurka f

1. (Żywiec) ribbon for lacing shoes or dresses

   Hypernym: tasiemka

Further reading

• Leon Rzeszowski (1891) “snurka”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 360