snið

See also: snid and sníð

Faroese

Etymology

From Old Norse snið.

Pronunciation

• IPA^(key): /sniːj/

Noun

snið n (genitive singular sniðs, plural snið)

1. form, look
2. cut, fashion
3. style, design (art)
4. cutting edge (knife)
5. file format (computer)

Declension

n4	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	snið	sniðið	snið	sniðini
accusative	snið	sniðið	snið	sniðini
dative	snið, sniði	sniðnum	sniðum	sniðunum
genitive	sniðs	sniðsins	sniða	sniðanna

Icelandic

Etymology

From Old Norse snið, from Proto-Germanic *snidą. Cognate with Old English snid.

Pronunciation

• IPA^(key): /stnɪːð/

  Rhymes: -ɪːð

Noun

snið n (genitive singular sniðs, nominative plural snið)

1. cut, form, format
2. style (art)
3. (computing) format

Declension

Declension of snið (neuter)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	snið	sniðið	snið	sniðin
accusative	snið	sniðið	snið	sniðin
dative	sniði	sniðinu	sniðum	sniðunum
genitive	sniðs	sniðsins	sniða	sniðanna

Old English

Pronunciation

• IPA^(key): /sniːθ/

Verb

snīð

1. inflection of snīðan:
   1. third-person singular present indicative
   2. singular imperative