smykałka

Polish

Etymology

Borrowed from Russian смека́лка (smekálka).

Pronunciation

• IPA^(key): /smɘˈkaw.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awka
• Syllabification: smy‧kał‧ka

Noun

smykałka f

1. (colloquial) flair, knack, penchant

   Synonyms: biegłość, dryg, sprawność, umiejętność, wprawa

Declension

Declension of smykałka

	singular
nominative	smykałka
genitive	smykałki
dative	smykałce
accusative	smykałkę
instrumental	smykałką
locative	smykałce
vocative	smykałko

Further reading

• smykałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• smykałka in Polish dictionaries at PWN