smutny pan
Polish
[edit]Etymology
[edit]Literally, “sad gentleman”.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]- (humorous, idiomatic, informal) agent of a secret police or a similar force
- 2007, Monika Żeromska, Wspomnienia:
- Nagle wyrosło przed nim dwu smutnych panów w ciemnym cywilu, ze złożonymi gazetami w kieszeniach.
- Suddenly, two sad gentlemen in dark plain clothes appeared in front of him, with folded newspapers in their pockets.
Declension
[edit]Declension of smutny pan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | smutny pan | smutni panowie |
| genitive | smutnego pana | smutnych panów |
| dative | smutnemu panu | smutnym panom |
| accusative | smutnego pana | smutnych panów |
| instrumental | smutnym panem | smutnymi panami |
| locative | smutnym panu | smutnych panach |
| vocative | smutny panu | smutni panowie |
Further reading
[edit]- smutny pan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN