smucić

Polish

Etymology

Probably from Old Czech smútiti, given that the regular reflex of *sъ-mǫtiti in Polish is smęcić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsmu.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: smu‧cić

Verb

smucić impf

1. (transitive) to sadden (make sad)
2. (reflexive with się) to be sad

Conjugation

Conjugation of smucić impf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		smucić
present tense	1st	smucę			smucimy
	2nd	smucisz			smucicie
	3rd	smuci			smucą
	impersonal	smuci się
past tense	1st	smuciłem, -(e)m smucił	smuciłam, -(e)m smuciła	smuciłom, -(e)m smuciło	smuciliśmy, -(e)śmy smucili	smuciłyśmy, -(e)śmy smuciły
	2nd	smuciłeś, -(e)ś smucił	smuciłaś, -(e)ś smuciła	smuciłoś, -(e)ś smuciło	smuciliście, -(e)ście smucili	smuciłyście, -(e)ście smuciły
	3rd	smucił	smuciła	smuciło	smucili	smuciły
	impersonal	smucono
future tense	1st	będę smucił, będę smucić	będę smuciła, będę smucić	będę smuciło, będę smucić	będziemy smucili, będziemy smucić	będziemy smuciły, będziemy smucić
	2nd	będziesz smucił, będziesz smucić	będziesz smuciła, będziesz smucić	będziesz smuciło, będziesz smucić	będziecie smucili, będziecie smucić	będziecie smuciły, będziecie smucić
	3rd	będzie smucił, będzie smucić	będzie smuciła, będzie smucić	będzie smuciło, będzie smucić	będą smucili, będą smucić	będą smuciły, będą smucić
	impersonal	będzie smucić się
conditional	1st	smuciłbym, bym smucił	smuciłabym, bym smuciła	smuciłobym, bym smuciło	smucilibyśmy, byśmy smucili	smuciłybyśmy, byśmy smuciły
	2nd	smuciłbyś, byś smucił	smuciłabyś, byś smuciła	smuciłobyś, byś smuciło	smucilibyście, byście smucili	smuciłybyście, byście smuciły
	3rd	smuciłby, by smucił	smuciłaby, by smuciła	smuciłoby, by smuciło	smuciliby, by smucili	smuciłyby, by smuciły
	impersonal	smucono by
imperative	1st	niech smucę			smućmy
	2nd	smuć			smućcie
	3rd	niech smuci			niech smucą
active adjectival participle		smucący	smucąca	smucące	smucący	smucące
passive adjectival participle		smucony	smucona	smucone	smuceni	smucone
contemporary adverbial participle		smucąc
verbal noun		smucenie

Further reading

• smucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• smucić in Polish dictionaries at PWN