smeuïg

Dutch

Etymology

From earlier smeudig, from Proto-West Germanic *smanþī. Related to dialectal Dutch smood (“even, smooth”), see also Low German smoot, smödig, English smooth and smoothy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsmøː.(j)əx/

• Audio:

  (file)

Adjective

smeuïg (comparative smeuïger, superlative smeuïgst)

1. smoothable, bendable
2. (cooking) spreadable
3. racy, exciting, titillating
   • 2013, Gabriël Kousbroek, Kousbroek, Nijgh & Van Ditmar, IBN 9038896530, page 10.

     Jullie zijn helemaal niet in mijn werk geïnteresseerd, het enige wat jullie van mij willen horen zijn smeuïge details over het liefdesleven van mijn vader!

     You aren't interested in my work at all, the only stuff you want to hear about from me are salacious details about my dad's love life!

4. (language) expressive use of language, in order to sound funny or interesting

Declension

Declension of smeuïg
uninflected	smeuïg
inflected	smeuïge
comparative	smeuïger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		smeuïg	smeuïger	het smeuïgst het smeuïgste
indefinite	m./f. sing.	smeuïge	smeuïgere	smeuïgste
	n. sing.	smeuïg	smeuïger	smeuïgste
	plural	smeuïge	smeuïgere	smeuïgste
definite		smeuïge	smeuïgere	smeuïgste
partitive		smeuïgs	smeuïgers	—