sluaisteáil

Irish

Etymology

sluasaid +‎ -áil

Verb

sluaisteáil (present analytic sluaisteálann, future analytic sluaisteálfaidh, verbal noun sluaisteáil, past participle sluaisteáilte)

1. to shovel

Conjugation

conjugation of sluaisteáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	sluaisteálaim	sluaisteálann tú; sluaisteálair†	sluaisteálann sé, sí	sluaisteálaimid	sluaisteálann sibh	sluaisteálann siad; sluaisteálaid†	a shluaisteálann; a shluaisteálas / a sluaisteálann*	sluaisteáiltear
	past	shluaisteáil mé; shluaisteálas	shluaisteáil tú; shluaisteálais	shluaisteáil sé, sí	shluaisteálamar; shluaisteáil muid	shluaisteáil sibh; shluaisteálabhair	shluaisteáil siad; shluaisteáladar	a shluaisteáil / ar shluaisteáil*	sluaisteáladh
	past habitual	shluaisteálainn / sluaisteálainn‡‡	shluaisteáilteá / sluaisteáilteᇇ	shluaisteáladh sé, sí / sluaisteáladh sé, s퇇	shluaisteálaimis; shluaisteáladh muid / sluaisteálaimis‡‡; sluaisteáladh muid‡‡	shluaisteáladh sibh / sluaisteáladh sibh‡‡	shluaisteálaidís; shluaisteáladh siad / sluaisteálaidís‡‡; sluaisteáladh siad‡‡	a shluaisteáladh / a sluaisteáladh*	shluaisteáiltí / sluaisteáilt퇇
future		sluaisteálfaidh mé; sluaisteálfad	sluaisteálfaidh tú; sluaisteálfair†	sluaisteálfaidh sé, sí	sluaisteálfaimid; sluaisteálfaidh muid	sluaisteálfaidh sibh	sluaisteálfaidh siad; sluaisteálfaid†	a shluaisteálfaidh; a shluaisteálfas / a sluaisteálfaidh*	sluaisteálfar
conditional		shluaisteálfainn / sluaisteálfainn‡‡	shluaisteálfá / sluaisteálfᇇ	shluaisteálfadh sé, sí / sluaisteálfadh sé, s퇇	shluaisteálfaimis; shluaisteálfadh muid / sluaisteálfaimis‡‡; sluaisteálfadh muid‡‡	shluaisteálfadh sibh / sluaisteálfadh sibh‡‡	shluaisteálfaidís; shluaisteálfadh siad / sluaisteálfaidís‡‡; sluaisteálfadh siad‡‡	a shluaisteálfadh / a sluaisteálfadh*	shluaisteálfaí / sluaisteálfa퇇
subjunctive	present	go sluaisteála mé; go sluaisteálad†	go sluaisteála tú; go sluaisteálair†	go sluaisteála sé, sí	go sluaisteálaimid; go sluaisteála muid	go sluaisteála sibh	go sluaisteála siad; go sluaisteálaid†	—	go sluaisteáiltear
	past	dá sluaisteálainn	dá sluaisteáilteá	dá sluaisteáladh sé, sí	dá sluaisteálaimis; dá sluaisteáladh muid	dá sluaisteáladh sibh	dá sluaisteálaidís; dá sluaisteáladh siad	—	dá sluaisteáiltí
imperative		sluaisteálaim	sluaisteáil	sluaisteáladh sé, sí	sluaisteálaimis	sluaisteálaigí; sluaisteálaidh†	sluaisteálaidís	—	sluaisteáiltear
verbal noun		sluaisteáil
past participle		sluaisteáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “sluaisteáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN